niedziela, 8 lutego 2009

Agata Budzyńska

Uczę się Twojej nieobecności

Uczę się twojej nieobecności
Przy stole, na ulicy, gdy sięgam po książkę

Uczę się twojej nieobecności
Na poduszce przechowującej wspomnienie
Zapachu twojej skóry

Gdy dzień pochmurnieje a wiatr tłucze
Pięściami w okiennice wieczoru

Wybacz, że nie potrafię jeszcze
Nauczyć się twojej nieobecności we śnie

A może nie chcę?


1 komentarz:

Anja. pisze...

Uwielbiam Agatę Budzyńską, wszystko pisane sercem. Żal, że tak szybko umarła, mogła jeszcze tak wiele dobra zrobić.