poniedziałek, 5 stycznia 2009

Przestrzeń prawdy s.64

***
Potrzebowała ciszy, aby zrozumieć
Usłyszeć siebie przywołać szumem

Wiatru, co kiedyś niósł jej marzenia
Wiatru, co tulił modlitwę spełnienia

Potrzebowała ciszy, aby odnaleźć
Odpowiedź na wcześniej zadane pytanie

Patrzyła na księżyc i chmury zielone
Nadzieją jej oczu zielono zabarwione

Potrzebowała ciszy, aby usłyszeć
Głosu wołanie przed snem i o świcie

Głosu, co szybciej niż serca bicie
Sprawiłby sens miało jej życie

Cisza jest wierna, gdy ją rozumiesz
Piękna, gdy w ciszy odnaleźć umiesz

Modlitwę spełnioną zadanym pytaniem
Usłyszy ten, kto serca wołaniem

Nada sens życiu - uwierzy jak ja
Cisza trwa we mnie
W ciszy trwam ja



3 komentarze:

Wojowniczka pisze...

W Ciszy można odnaleźć samego siebie...
Lecz długotrwała cisza przeraża...
Bo ileż można...

Pozdrawiam ;)
Piękne Wiersze na blogerze zamieszczasz ....

Margarithes pisze...

:) miło u Ciebie

Lila pisze...

Dziękuje i zapraszam :-)